Wafels

Het was Allerheiligen vandaag. Dan nies ik me meestal ondersteboven, omgeven door al die chrysanten. Traditiegetrouw gaan we dan naar het kerkhof maar waar we in onze familie echt naar uitkijken zijn de wafels. Al vroeg in de namiddag begint mijn grootmoeder met het bakken, de laatste jaren bijgestaan door mijn moeder en een tweede wafelijzer. Dat brengt dan stapels en stapels wafels met zich mee.

De agenda’s zijn niet zo goed meer op elkaar af te stemmen, met als gevolg dat de wafelbak dit jaar een dagje vroeger viel. Maar waar komt die traditie vandaan? Eerst en vooral vergist mijn familie zich blijkbaar al jaren want al snel merk ik dat sinds oudsher het bakgebeuren op Allerzielen plaats vindt. Vroeger werd eten en drinken op graven en aan het huis geplaatst om de geesten van de doden te verwelkomen, vriendelijke doden wel. Boze geesten werden weggejaagd door maskers. De link met dat andere, gecommercialiseerde gebruik legt u zelf wel. Later zou dit ‘offer’ geëvolueerd zijn naar het bakken van pannenkoeken, wafels en andere zoetigheden.

Dus voila, een stukje Vlaamse geschiedenis! En nu eten…